بررسی اثر تحریکات الکتریکی بر روی قدرت و تحمل عضلانی از دیدگاه الکترومیوگرافی

هدف: تقویت عضلات ارادی و نیز افزایش تحمل عضلانی از اهداف مهم برنامه های فیزیوتراپی هستند و بدین منظور، روش های متعدد تمرین درمانی و استفاده از تحریکات الکتریکی مورد مطالعه قرار گرفته و از هرکدام، نتایج سودمندی حاصل شده است. با این حال، پیشبرد بازده روش های متعدد و رسیدن به روش های مفیدتر در این زمینه، همواره راه تحقیقات این بخش از فیزیوتراپی را باز گذاشته است. در این مقاله، قصد ما ارائه نتایج حاصل از یک رژیم تقویت و افزایش تحمل عضلانی در مردان سالم در گروه سنی 21-31 سال با استفاده از جریانهای تداخلی است. روش بررسی: نمونه 34نفری مورد مطالعه به روش غیر تصادفی از جامعه دانشجویان دانشکده علوم توانبخشی در تهران انتخاب شدند و برنامه مورد مطالعه تحریک الکتریکی و گرفتن 15انقباض حداکثر و ایزومتریک 25ثانیه ای با استراحت 35ثانیه به مدت 15دقیقه به طور روزانه روی عضله دو سر بازویی سمت راست با فرکانس 40-60 هرتز و فرکانس حامل 2000 هرتز بود. برای ارزیابی تاثیر برنامه دو هفته ای پارامترهای فعالیت الکتریکی عضله و آنتروپومتریک مدنظر بوده است. یافته ها: آزمون آماری «تی زوجی» تغییر معنی داری در مدت موج بر انگیخته عضلانی ، حداکثر فعالیت الکتریکی عضله در انقباض ایزومتریک ارادی، تحمل عضلانی، قطر استراحت بازو ، قطر حداکثر انقباض عضلانی نشان داده بود، ولی تغییر دامنه موج برانگیخته عضلانی معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق حاکی از آن است که در افراد سالم می توان از رژیم تحریک الکتریکی به منظور تقویت عضلات ارادی و افزایش تحمل عضلانی استفاده کرد.